تعداد بیت کاین های ماین شده، در اوایل آپریل به ۱۷ میلیون رسید و تنها ۴ میلیون بیت کاین دیگر برای ماین کردن باقی مانده است (البته در زمان ادیت مجدد این مقاله، تعداد بیت کاینهای ماین شده به حدود ۱۸ میلیون و ۳۰۰ هزار رسیده است). در پروتوکول بلاک چین بیت کاین، با اضافه شدن ماینرها به استخر ماینینگ، عملیات ماین سختتر میشود. در ازای هر بلاک ماین شده، به ماینرهای ذینفع پاداشی تعلق میگیرد و این پاداش، بعد از ماین شدن هر ۲۱۰ هزار بلاک نصف میشود، که به آن هاوینگ میگویند. اکنون پاداش استخراج ۶.۲۵ بیت کاین است. حال باید دید که پس از استخراج آخرین بیت کاین ، چه اتفاقی در پیش رو داریم؟
نصف شدن پاداش استخراج یا هاوینگ (Halving) به چه معناست؟
با فرض این که این پروتوکول هیچ تغییری نداشته باشد، ۱۲۰ سال دیگر یعنی سال ۲۱۴۰ همه بیت کاینها ماین خواهند شد. در حال حاضر ۸۰ درصد بیت کاینهای موجود ماین شده است و این اتفاق در طی ۹ سال و در ۵۲۰ هزار بلاک رخ داده است.
سرنوشت ماینرها پس از ماین آخرین بیت کاین
ماینرها انگیزه زیادی برای به دست آوردن بیت کاین به عنوان پاداش دارند. بالاخره روزی که دیگر ۲۱ میلیون بیت کاین ماین شده، فرا خواهد رسید و دیگر پاداشی برای ماینرها در کار نخواهد بود. اگرچه تراکنشها برای ذخیره سازی در بلاکهای بلاک چین نیاز به تایید دارند و ماینرها از طریق دریافت کارمزد این تراکنشها نیز کسب درآمد میکنند.
تراکنشهای بیت کاین به ترتیب کارمزد در نظر گرفته شده برای آنها، در شبکه پردازش میشوند. هرچه کارمزد تراکنش بالاتر باشد، انگیزه بیشتری برای ماینرها ایجاد میکند و باعث میشود در اولویت کاری آنها قرار بگیرد.
همین عامل میتواند حضور ماینرها را تضمین کند، که در وایت پیپر بیت کاین ذکر شده است.
هنگامی که همه بیت کاینهای از پیش تعیین شده وارد چرخه مالی شدند، این انگیزه میتواند به طور کامل به کارمزدهای تراکنش انتقال یابد و تورمی ایجاد نخواهد شد.
نکته مهم این است که بیش از ۱۰۰ سال مانده تا آخرین بیت کاین ماین شود. امکان رخ دادن اتفاقات زیادی در این بازه زمانی وجود دارد. همانطور که ساتوشی ناکاموتو انتظار داشت، گرهها یا نودها مسئول نگهداری بلاک چین و تائید معاملات هستند.
حرکت از یک سیستم مبتنی بر اعتماد به یک سیستم مبتنی بر گواه اثبات کار (POW) که براساس اجماع نظر در طولانیترین زنجیره عمل میکند:
گرهها به وسیله قدرت CPU خود رای میدهند، در واقع CPU ابزاری برای پذیرش بلاکهای معتبر و رد کردن بلاکهای نامعتبر است. هر گونه قوانین مورد نیاز میتواند با این مکانیزم اجماع اجرایی شود.
نحوه کار گواه اثبات کار (PoW) چگونه است؟
راه حل Segwit
در سال ۲۰۱۷، مشکلات مقیاس پذیری، ظرفیت بلاک و هزینههای معامله برجسته شد.
در سال ۲۰۱۰، ناکاموتو به منظور جلوگیری از تولید بلاکهای بزرگتر، سایز بلاکها را یک مگابایت در نظر گرفت؛ همین امر باعث جلوگیری از ایجاد بلاکهای بزرگ توسط ماینرها که امکان رد شدن از آنها وجود دارد، شد. در آن موقع، این محدودیت با توجه به تعداد کم تراکنشها بیش از اندازه بزرگ بود.
با وجود مطرح شدن این نگرانیها، محبوبیت بیت کاین افزایش پیدا کرد. توسعه دهندگان هسته بیت کاین، در نهایت راه حلی به نام Segregated Witness ارائه کردند که به SegWit معروف است.
در اصل، Segwit دادههای بدون امضا را از دادههای دارای امضای هر تراکنش جدا میکند. این کار باعث میشود که سایز تراکنشهای ذخیره شده در بلاک کاهش یابد. علاوه بر این، از بین بردن امضا از دادههای تراکنش، اتعطافپذیری تراکنشها را لغو میکند. این اتفاق راه را برای شبکه لایتنینگ باز کرد.
به دنبال افزایش تراکنشهای انباشته شده و ثبت نشده در بلاک چین که باعث افزایش کارمزد تراکنشها شده بود، در ماه آگست سال ۲۰۱۷، سرانجام پیاده سازی SegWit انجام شد. نکته اصلی این است که همانطور که ناکاموتو در پیپر ولت خود گفته بود، پیاده سازی Segwit به دلیل امکان اجماع در جامعه بیتکاین ممکن شد.
آشنایی کامل با سگویت و مقایسه آن با سگویت ۲
شبکه لایتنینگ
راه اندازی SegWit راه را برای راه اندازی شبکه لایتنینگ هموار کرد. این شبکه از یک پروتوکول off-chain استفاده میکند و همچنان در حال توسعه است. این تکنالوژی اجازه خواهد داد که کاربران بین خودشان چندین کانال پرداخت را در خارج از بلاک چین بیت کاین باز کنند. کانال در بلاک چین باز خواهد بود، اما تراکنشها تا زمانی که کانال پرداخت بسته شود، off-chain انجام میشود. این راه حل سرعت تراکنشها و به دنبال آن سرعت کل شبکه را افزایش داد.
در شرایط فعلی، بعد از ماین شدن ۲۱ میلیون بیت کاین، کارمزد تراکنشها تنها انگیزه ماینرها خواهد بود؛ اگر شبکه لایتنینگ تا به امروز کامل شده بود، تعداد تراکنشهای روزانه کمتر بود. این امر می تواند بر میزان پولی که ماینرها از تراکنشها به دست میآورند تاثیر بگذارد.