تفاوت های کاین و توکن

یک دارایی دیجیتل است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد و توکن ها بر روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد،

کاین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند اما توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول  یاخدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. کریپتوکارنسی از دو عبارت یا کلمه گرفته شده است کریپتو به معنا رمز و کارنسی به معنا ارز میباشد . رمزارز ها به یکی از مهم‌ترین مباحث مالی، اقتصادی و تکنولوژی در دنیا تبدیل شده‌اند. یک کاین یا پول رمزنگاری (رمزگذاری)شده یا رمز ارز نوعی دارایی رمزنگاری شده (هر نوع از ارزهای مجازی) است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چین‌های سایر رمزارزها جا به جا می‌شود. و این تفاوت کوین و توکن است۱

کاین چیست ؟

یک دارایی دیجیتل است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد. در واقع هر کاین جزئی از شبکه بلاکچین خود از جمله بیت کاین، اتر و لایت کاین است. هر کدام از کاین‌ها بر روی شبکه بلاک چین خود هدف خاصی را دنبال می‌کنند، مانند بلاکچین بیت کاین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

توکن چيست؟

توکن ها بر روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. در واقع به لطف قراردادهای هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. از آن‌جا که اتریوم بلاک چین مخصوص به خودش را دارد، پس یک کاین است. هم‌چنین، از این مسئله این‌چنین می‌توان نتیجه گرفت که اگر شما بکسک پول دیجیتلی داشته باشید که از اتریوم پشتیبانی می‌کند، تمام دارایی‌های که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند، با بکسک پول شما سازگار هستند.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، می‌توان توکن ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

توسعه‌دهندگان برای ایجاد یک توکن باید با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را ارائه می‌کند، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و با استفاده از ابزارهای موجود، آن در بلاک چین پیاده‌سازی کنند.

برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد. ساخت توکن به‌خودیِ خود در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می‌شود، اما ایجاد یک توکن نمی‌تواند ارزشمندی آن را تضمین می‌کند.

بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتل ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کاین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC۲۰ شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی  BEP۲ و BEP20را برای آن نوشت.

کاربرد کاین چیست؟

کاین‌ها همانند پول موجود در بکسک و یا حساب بانکی‌تان است. برخی از دیجیتل کاین‌ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. در مورد توکن ها چنین نیست.

موارد استفاده از کاین‌ها:

  • انتقال پول (از آنها برای دارایی قابل ارزش استفاده کنیم)
  • سرمایه یا دارایی (می‌توان آنها را به هدف سرمایه‌گذاری نگهداری کرد، مثل طلا)

شما از بیت کاین (به عنوان یک دیجیتل کاین) می‌توانید برای پرداخت اجناس و خدمات در اینترنت و در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کنید (در بسیاری از کشورها شما در ازای پرداخت بیت کاین می‌توانید خرید خانه و موتر و سایر موارد را انجام دهید). همچنین می‌توانید پس از خرید بیت کاین، آن را نگه دارید تا در آینده و با بالا رفتن ارزش آن، از تفاوت قیمت خرید و فروشتان فایده کنید.

به جز استفاده از بیت کاین به عنوان یک ابزار مالی، این ارز دیجیتل استفاده دیگری نخواهد داشت. شما نمی‌توانید صرفاً با نگهداری بیت کاین، بیت کاین‌های بیشتری را به دست آورید (مثل خریداری سهام شرکت که در پایان هر سال به ازای تعداد سهامتان به شما سود تعلق خواهد گرفت و یا مثل نگهداری ارز دیجیتل نئو، که به ازای نگهداری آن، شما ارز دیجیتال دیگری به اسم Gas دریافت خواهید کرد). بیت کاین تنها استفاده به عنوان یک پول دیجیتال را دارد.

می‌توان یک توکن را با یک کاین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کاین ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *